F1rst house oppas – Byford, WA

Van 6 tm 28 oktober zitzaten we hier.
Na kennismaken met de (honden)eigenaren en een rondleiding/uitleg langs zwembad, tuinsproej-installatie, de 6 kippen die daaglyks evenzovele eien leggen, barzaal met poulebiljart, fletskrien van 80 insj en de gebruikelijke huis- bad- en keukendingetjes in een huis van 15×20 m2 op een perseel van 40×200 m2, kregen we ook nog n eerste avondmaal met bier/wijn (wat een volzin!). Daarna echter “vroeg” naar bed, want we hadden in onze goedheid beloofd om ze (in ruil voor 3 weken hunnies autogebruik ;-)) om 04.00 uur naar het plaatselyke sgiphol te brengen.

Met zo’n graadje of 19-20-21-22 overdaag en saavons/snags 12°C is de lente coming onderways (we zitten hier kwa vd evenaar af netzoiets naar het zuiden als marrakkech of cairo ten noordens, te weten in Byford, n durruppie met noggeen 5000 inwonersters zo’n km of 35 onder Perth).
De 11 fruitbomen in de tuin staan er mooi bij, maar t = lente, alleen citroenen en oranges zijn rijp. De rest komt in bloei, maar daar zullen wij de vruchten niet van plukken.
Hondjes blijven rare dingen hoor. Ze willen altyd aandacht/wandelen, en maar als je dan gaat lopen ze maar n beetje te trutten, ruiken aan elke graspol en drol en 10 minuten na tuiskomst scheiten ze in de tuin!

Om de hoek in de straat zit een grote paardenreestreeningsfassielieteit. In t hille dorp staan ok 100-en paarden by iedereen in weiden en paddox. Bij dat duindigt bij ons om de hoek kan je trainen van “dawn tot dusk”, 6.30-19.30. En elke zondag va 8.30 breakfast and races. Daar komen dan wel weer vil vliegen opaf! Maar die trekken misschien welwir vogels, want dat kwettert r maar gezellig op los. En zoek de “australian ringneck” eens op, die zien we overal, een mooiertje hoor. En een soort van zoiets zien we ook in t rood. En zwartwit, maar op de 1 of andre manier = dat tog minder spek taku lair.

Naar t oosten, op 2 km, begint de natuur(gebied), (of eindigt de bewoning/-bouwing/-schaving, zo kun je het ook zien) met meren en heuvels tot 300 mtrs hoog. Met 20 km go west rij je de zee in (en zie je 7000 km vedderrop Madagaskar liggen). Deze “strook” is redelijk bewoond en loopt nog 300 km naar t zuiden. Hoe dichter bij zee, of mooier the landscape, hoe minder (oppas)huisjes er voor ons te vinden zijn. In die gebieden zetten mensen wel “zimmer frei” op het www, met een prijs eronder, ipv het gratis open te stellen voor sloebers.

We hebben het druk gehad met onze camper-van. Die is reisklaar. Nog weekkie tijd voor zwembad en natuur. Dan naar ons volgende oppas. Dan komen we weer bij u terug.

ps vergeet natuurlijk niet om regelmatig een kijkje te nemen bij de fotoos