Thailand = uit + Laos = in

Even genoeg Thailand voor nu, Laos is onze place to be voor de komende 4 weken. We zijn nog geen week in Laos, en hebben al weer zoveel indrukken opgedaan en dingen meegemaakt, dus tijd voor een up-date.

Het begon zoals gewoonlijk bij de grens weer met de transport maffia. Minivan van guesthouse naar de thaise uitstempelpost, bus van de thaise uitstempelpost over de brug naar de Lao kant. Sorngtaaou van de Laos grens naar het busstation, bus van het busstation naar Luang Namtha en als laatste weer een sorngtaaou van het busstation naar het centrum. Pffhh een hoop bathjes en kippen armer, maarja je hebt geen keuze.

Onderweg naar Luang Namtha (oja kijk even op onze routekaart) het nodige gezien aan mooie natuur, bergen en leuke primitieve dorpjes, maar ook veel ongelukken op de weg. We kwamen o.a. een omgevallen tankwagen in de greppel tegen, was net gebeurd, staan er een paar laotianen lachend bij om plastic flesjes te vullen met benzine die de greppel instroomde!?! Verongelukte vrachtwagens wegtakelen doen ze niet aan, die liggen er maanden/jaren(?) half op de weg lekker met groen te overgroeien.

De toeristen die in Luang Namtha komen zijn daar allemaal om een trekking van een paar dagen te maken. Wij natuurlijk niet. Wij banjeren gewoon lekker door  de omgeving en zien dan genoeg mooie dingen. Je ziet nog veel primitieve dorpjes met houten hutjes, maar vaak met een schotel antenne ernaast, want de mensen kunnen hier natuurlijk ook niet zonder tv. Naast veel houten hutjes staan al stapels met bakstenen en ander materiaal, want uiteidelijk willen ze natuurlijk ook een stenen huisje. Het leven in die dorpjes speelt zich grotendeels op straat af. Iedereen hangt met familie/groepjes bij elkaar, de hele dag door. Het stikt er van de kinderen, en het lijkt wel of ieder meisje van boven de 15 met een baby op haar rug gebonden loopt. Waarschijnlijk hebben ze niets beters te doen?

Rond de guesthouses van Luang Namtha stikt het van de minority vrouwtjes in klederdracht die tasjes en armbandjes proberen te slijten. Ook hebben ze andere waar in de verkoop; zacht fluisterend hoor je; drugs/opium!?! en tonen ze een klein pakketje in zilverfolie. Zeggen dat je geen interesse hebt werkt niet, ze blijven je lastig vallen met als argument dat ze honger hebben. Zielig, maar om gek van te worden zo volhoudend als ze zijn…

Inmiddels hebben we er weer een bus trip opzitten naar onze volgende tussenstop, Oudomxai. Tijdens die bus trip viel het weer helemaal op; net als in Vietnam (maar niet in Thailand), wordt er hier weer veelvuldig gebruik gemaakt van de kots zakjes. Geen feest om tussen te zitten.

Oudomxai is een stadje waar voor ons niets te beleven valt, dus 1 nacht vonden we voldoende. Wel even in de LP gekeken of er ergens gezellig een biertje te drinken viel. En ja hoor, er zou een soort beer garden zijn, volgens de LP the place to be. Als de LP dat zegt wil je er vaak al niet meer heen, maar in dit geval hadden ze helemaal gelijk. Een groot overdekt terras wat om 16 uur al vol zat met drinkende laotiaanse jongeren en wat tafeltjes met chinezen (oja het stikt hier ook van de chinezen, voor handel enzo maar ook toerisme, china = niet ver). Ook hier weer herinneringen aan Vietnam; kratten bier naast de tafeltjes, servetten en zooi onder de tafels, en jongeren die hun engels met je willen oefenen. We waren uiteraard als enige blanken de bezienswaardigheid van de dag, en staan op minstens tien foto’s van chinezen en locale studentjes.

Genoeg voor nu, wij gaan zo weer richting het bus station waar we altijd met veel geduld (soms uren) wachten, tot we weer een stukje verder gebracht worden. Waar heen, dat lees je de volgende keer.

Oja nog even het weerbericht; overdag bewolkt met af en toe een bui en af en toe een zonnetje, ’s avonds tijd voor een lange broek en trui.