Jaja, daar zijn we [al]weer, hoogstwaarschijnlijk voor de laatste X dit seizoen.
Na een deels mislukt (Alhambra uitverkocht), deels succesvol (op visite bij Kees) bezoek met overnachting aan Granada is het al weer tijd voor ons inmiddels bekende terugkerende afsluitende blogverhaal.
Morgen vliegen we naar huis [als alles vlgs plenning gaat].
Om jullie van de ”vraag” af te houden; ”hoe was t?” bijgaand wat info. Lees ook ons gehele blog nog eens en bekijk de footoos,. Dan kunnen we wat gerichter praten
Anders vragen wij wel aan jullie; ”En hoe was t hier? Nog roddels?”. (en dan niet zeggen dat we niks gemist hebben!)
Feitjes;
1 land [Spanje] hebben we aangedaan
94 nachten zijn we van huis geweest (+ de 123 nachten in thailand en laos en 1 nacht op schiphol airport)
1 hotelletje hebben we verblijdt (kan hier voor €25 p.n.!) + onze engelse huisbaas
229 foto’s gemaakt (waarvan een paar voor jullie op blog geplaats)
7 reisverslagen voor jullie, waarop u 4 reacties hebt gegeef (de “spanje verhalen” hebben het duidelijk een stuk minder gedaan)
11 bezoekers hebben we gehad in ons huissie, in 4 shiften, waarvan 2x een middagje en 2x een lang weekend.
10 boeken gelezen (sonja) resp. 15 boeken gelezen (fret)
650 bier op = byna 3,5 p.p.p.d.
10 graden laagste temperatuur
28 graden hoogste temperatuur
Kwa geld konden wij hier leven voor ongeveer 30% minder van de kosten in NL.
Overige eigenaardigheden/opvallendheden:
In elke straat staan een aantal grote containers voor verschillende soorten afval. Bij ons in de straat staan ze ongeveer naast ons slaapkamerraam. Zou geen probleem moeten zijn, mits de gele container niet elke dag om 01:30 ’s nachts met een hoop herrie geleegd zou worden…
De nationale (of in ieder geval regionale/plaatselijke) klederdracht is niet de flamingojurk, maar…. jawel….. de LEGGING! Met felgekleurde sportschoenen er onder, en een te strak en te kort t-shirt er boven, ongeacht de grootte van buik, billen en leeftijd. En nee, de dames die dit dragen zijn niet aan het sporten. Maar zolang romig niet ranzig wordt, och!
Over de grootte van billen gesproken; die van de spaanse dames hier zijn over het algemeen niet klein. Wij altijd maar denken dat spaanse dames fijn en slank gebouwd zijn (en goed gekleed, maar zie bovenstaande), maar niets is minder waar. Als ze eenmaal de 18 gepasseerd zijn en/of kinderen gebaard hebben (doen ze hier nog op die leeftijd), is het gedaan. Niets mis mee, maar in combi met bovenstaande klederdracht niet altijd een lust voor het oog. We moeten er wel bij zeggen; de dikke billen zijn opvallend vaak wel strak en stevig; door alle bergen en heuvels doen de spieren goed hun werk.
Bovenstaande heeft waarschijnlijk ook weer te maken met het eten hier. Wij dachten; lekker, spaanse eten en lekker, tapas! Blijkt toch een beetje tegen te vallen (hier in Antequera). Ieder (hoe klein ook) barretje serveert eten; tapas, hele en halve raciones, een menu del dia van 3 gangen. Maar ongeveer alles komt uit de frituur, al dan niet gepaneerd, en is vet en vaak ook smakeloos. Je moet hier naar een “echt” (lees ook ietsies duur-der) restaurant voor het betere eten. Dan maar lekker zelf espinacas con garbanzos koken…
Wat de mensen hier onwijs goed kunnen is; (rond)hangen, in de weg lopen, nixen, ouwehoeren op straat en/of bij de kassa resp. met de winkelier-ster. Je moet er aan (leren) wennen en omdat wij gelukkig ook niet zo’n haast hadden lukt dat soms meest best vaak. Maar ook soms . . .. . . wil je die labbezakken wel ff vooruit en opzij duwen.
Ze gebruiken hier nog muntjes van 1 en 2 eurocent.
Nog 1 dingetje wat voor ons completely nieuw is/was; ze hebben hier winkels met ALLEEN MAAR diepvriezers, vol met van alles (vis vlees groenten snacks pizza ezovoortsverder) en verders nix. Of statur in de Veen ook al 1?!
WIJ GROETEN U (met een NIEUW! selfje, hahaha)
Nu lekker bij ons weer in de weg lopen een paar maanden! 🙂