Vanaf aankomst in Spanje stond er eigenlijk maar 1 “to do” dingetje op ons programma; bij het Alhambra naar binnen. Elke uitleg zal tekort schieten, er zijn boeken en websites over volgeschreven. Maarrrrr, een selectie footoos willen we jullie niet onthouden.
Normaliter mogen er (van de Unesco) “maar” 6600 mensen per dag in en willen er veel meer heen, dus hadden we 5 jaar terug geen kaartje. Nu hadden we “door de C” met pak’m’beet 1000 anderen het hele kasteelcomplex voor onszelf.
Nog an derhalve dag extra Granada doorgesjokkelt. Leuke stad, maar waarom ga je op een heuvel wonen? ’t Loopt al moelijk, laat staan fietsen. De terrastafels staan scheef, dus zo zie je je biertje ook. En . . . (oh, dat is t denk, nouja, dat dus)
Dat we dan ook nog bij Kees thuis met uizicht op de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada pils hebben gedronken kunnen we niet bewijzen, maar maakte ons tripje memorabel.
En ik kan (van 9.00 tot 21.00 uur) in mn korte broek en tiesjurt buiitenspelen, dus ik ben blij.
Wouw wat een prachtige foto’s geniet van de laatste week en een goede terugreis.