Met onze visite op stap

Naar de disko, El Sjorro en Cordoba; das nog maar n greep uit ons drukke program van het afgelopen lange wiekent. Maar long-time-no-see, dus ik moet nog n wekie verders trug.

Net als (bij jullie/) thuis gaat ook hier het normale leven zijn/haar gangetje. De lente = aangevongen en die schijnt dit jaar magertjes te zijn. Dat betekent dat de “normale” 20plus graden slegs af&toe-regelmatig gehaald worden, afgewisseld met regenachtige 16° C.

Dus als n Pelleboer kijken we soggens uit t raam en op de buijenradar en plennen de dag. Is t wandelweer, boodschappen doen of uitstapje maken?! Of gewoon 2 stoelen in de “voortuin” (=op de stoep), alwaar t in n laf zonnetje al snel priem rieleksen is. Een uitstapje naar het pittoreske Archidona mag niet onvermeld blijven; we zijn naar Arsjidona geweest!

Maar onze rust werd ruw verstoord door wederom VISITE. Leuk hoor, en deze X hillemaal. Donderdagavond wachtten we de 3 dames op met tapas, cervesza en vino rosada. Daarna  ging het los 😉      We weten nu dat je met 5en op het balkon “past’.
Gelukkig was t vrijdag lekker zonnig en etappes sight-siejing en terrace-hanging eindigden met n paar roodverbrande neusjens in de disko.  De lokaloos zullen hier nog lang over napraten.

Maar in 1 dag kan je best zien hoe leuk Antekwerra is, dus sanderendaags reden we de wijde omtrek door. Door de bergen rijden (zonder vangreels langs de straat) is niet aan iedereen besteed, maar mooj is t wel. Helaas was het spektakulaire wandelpad-door-kloof bij Camino del Rey/El Chorro net dit maandje grotendeels afgesloten, maar n indruk hoe t zou kunnen zijn hebben we ons ingeprent. Dan ook nog maar n X naar Torcal (zie vorig blog). Voor ons ook n 2de X best geinig.

Zondagmorgen; fuk, geen zon; nou, weetjewat; we gaan naar Cordoba. Dat dachten ook nog 5000 anderen en zelfs de grootste attraxie heeft siĕsta en sluit de poorten van 13 tot 15 uur (debielen). Als je in de buurt bent; moet je ok ns heen gaan, is leuke stad. Een frisse avond deed ons binnen-/tuisblijven, alwaar de biertjes lekker waren en er een goed plan verzonnen werd;   We gaan de wekker zetten en dan wandelen.

Ik mocht n tochie van max anderhalf uur uitstippelen. Dat hebben we dus maandag vroeg gedaan. Ruim 3 km heuvelop, 2 km vlak en 1 km as een jekko naar omlaag. Toen om ff over 10 de eerste druppels vielen, waren we bijna tuis, pffft. Alweer de laatste van onze 4 “vakantie”dagen. In Malaga (50 km vedderop en an de kust) leek t weer beter, daar is ok t vliegveld, dus nog n leuk laatste uitstapje. Het oude dorp heeft best mooje plekken. Eind vd middag met tranen en zakdoeken afscheid genomen van -in analfabetiese volgorde- Sil, Jet en Anita. Het waren 4 fantastiese dagen.

We zijn alweer bijna halverwege. Voor je t weet staan we weer op de stoep. Maar we blijven schrijven.

Het lijk de komende tijd redelijk steady 20ers te worden, dus n kortge(b)ro(e)kt olé.