Na Ho Chi Minh City stond het vissers stadje Phan Thiet op het program. Weinig toeristen blijven hier overnachten, omdat de strandbestemming Mui Ne op nog geen 20 kilometer hier vandaan ligt. Maar ach, we hebben tijd genoeg, dus doen ze gewoon allebei. Het stadje heeft leuke achteraf straatjes waar je lekker door kan struinen en langs de haven een straat van bijna een kilometer lang met alleen maar seafood/bier restaurantjes. Mod, hai, ba, yooo!
Standbestemming Mui Ne is eigenlijk een baai van zo’n 10 kilometer lang, vol met resorts, hotels, guesthouses, hostels, toeristen-restaurants en bars. Veel uithangborden en menukaarten in het russisch, het lijkt Nha Trang wel. We hebben ons prima vermaakt hoor, vooral door de relaxte accomodatie waar we zaten, al is de hype rondom Mui Ne niet helemaal aan ons besteed. De vismarkt in het oorspronkelijke vissersdorpje staat garant voor leuke plaatjes (zie ook boven en meer op de foto pagina):
Tijd om af te koelen in het ons wel bekende Dalat. 3 jaar geleden hebben we hier al eens 5 dagen doorgebracht (dat kun je hier en hier terug lezen), en omdat we het toen erg leuk vonden en wel wat koelte konden gebruiken, hebben we maar weer 5 nachtjes geboekt. Fret kan zijn lol op met wandelen door de met kassen en aerebeije omgeven omgeving, ik lig met alle kleding aan die ik heb met verkrampte vingers van de kou dit verhaaltje te typen. Brrr. (okay misschien een beetje overdreven)
Morgen vertrekken in westelijke richting naar een klein plaatsje waar zo goed als geen toeristen komen (en als je er al ben mag je niet zonder toestemming de omgeving rondom in). Hoe we er moeten komen hebben we inmiddels kunnen achterhalen, maar hoe we er na een paar dagen weer weg moeten komen in zuidelijke richting is nog een groot vraagteken… Aangezien we pas op 6 februari terug naar TH vliegen, durven we die gok wel aan š
